W dzisiejszych czasach w większości szkół, a także niektórych przedszkolach, jest możliwość uzyskania pomocy od psychologa. Często zdarza się też, że psycholog sam zgłasza się do rodziców z zapytaniem o pozwolenie prowadzenia zajęć terapeutycznych z dzieckiem.
W mojej pracy często spotykałam się z sytuacją, kiedy rodzic czuł się przez to urażony. "Co to znaczy? Moje dziecko miałoby chodzić na zajęcia z psychologiem? Przecież nie jest nienormalne".
Jest to zupełnie błędne myślenie. Rodzice niepotrzebnie obawiają się, że kontakt z psychologiem od razu oznacza zaburzenie u ich dziecka. Albo też uważają, że inne dzieci będą wyśmiewać się z niego.
Kontakt z psychologiem szkolnym zawsze jest dyskretny, dzieci w szkołach sa przyzwyczajone do prowadzenia przez niego zajęć profilaktycznych, nie kojarzą go źle (a bynajmniej powinny). Dodatkowo często psychologowie prowadzą zajęcia nie tylko dla dzieci z wszelkimi trudnościami, ale również dla dzieci szczególnie zdolnych. Częstym błędem jest także straszenie uczniów przez innych nauczycieli "Bo wyślę cię do pani pedagog/psycholog". Warto zwrócić im uwagę, by tego nie robili. Psycholog i pedagog są po to, by wspierać i być pośrednikiem w konfliktach, a nie "katem"
Psycholog szkolny prowadzi zajęcia profilaktyczno-wychowawcze, wspierające - nie prowadzi pogłębionej terapii. Zajęcia takie pomagają dziecku odkryć w sobie mocne strony, pozbyć się nieśmiałości lub agresji. Są konstruowane tak, by dziecko czuło, iż jest to zabawa, przyjemność.
Dlatego też, jeśli usłyszysz propozycję zajęć od psychologa lub pedagoga, warto z tego skorzystać.
